Wedding 2008..

haluuuuuuuuu! :D

so eto, sinisipag ako magpost.. :) wala lang.. may bigla lang akong naalala kanina tungkol sa kasal ng pinsan ko..  :)

dec 2008 pa sila ikinasal sa sto.tomas batangas. A day before their wedding dumating kami sa batangas. Pinsan ko yung groom. Pagkadating namin syempre chikahan ang mga oldies at kamustahan. Nasa sulok lang ako at nakaupo ng may biglang pumasok na lalaki sa pinto. Syempre napatingin ako kasi malapit lang naman sa pinto yung kinauupuan ko. At yung guy, napatingin din. Name nya? Marco. tsk. Malapit pa sa name ng Boyfriend ko. ha-ha! Friend sya ng pinsan ko. so ayun, after nya pumasok deadma na at hindi ko na sya tiningnan pa uli. After magdinner nagkahilahan na sa sayawan. Uso pa rin kasi sa Batangas yung isang araw bago ang kasalan eh may sayawan muna ng gabi. Syempre nakaupo lang ako at pinapanood sila. Minsan lumalabas ako at nagpapahangin. Dyahe mag-sayaw ng todo kasi kasama ko si Mama at Papa. hehe. Patayo tayo ako sa upuan ko kasi baka may biglang lumapit at mag-ayang makipagsayaw, minsan chika chika sa mga pinsan kong maliligalig kapag napapahinga sila pagsasayaw. Tapos yung mga friend ng pinsan kong groom nasa labas din. nakatambay sa loob ng car. Balik na ako uli sa sayawan. Pumasok din si Marco. Ayun napansin ko na panay ang tingin nya sa akin, kaya paalis alis din ako sa kinauupuan ko. Nagkahilahan silang magkakaibigan na magsayaw. Bigla humirit ng love song yung dj. So, kabado ako. Sabi kasi nila bawal tumanggi kapag may nag-aaya makipagsayaw. Hindi na ako makalabas kasi masikip na. Katabi ko bunso kong kapatid. May papalapit sa akin kaya bigla ko hinila kapatid kong bunso. hahahahaha! tapos maya maya may naglakas loob na talaga.. So, ayun ang awkward. Buti mabilis natapos yung kanta. Tapos meron na namang lumapit. Yay! After ng isang kanta, lumapit na si Marco. Haaaaa! bigla bumanat si Papa, "May Boyfriend na yan" Syempre tawa ako. aahahah! :D Tapos yun habang nagsasayaw ng sweet, dami nyang tanong.. pati fone number ko. Inamin nya rin na kanina pa talaga sya tingin ng tingin sa akin. Ayun hanggang sa matapos na yung sayawan at matutulog na kaming mag-anak, text pa rin sya ng text. Bago kami pumunta sa reception, inaabangan nya ako. Nakahalata na rin mga pinsan ko. hahahah! Hanggang pagdating sa reception, pansin ko talaga na gusto nya ako makausap. Umiiwas na ako, syempre.Nagpunta ako sa cr, paglabas ko hinhintay nya ako. May sasabihin daw sya pero nginitian ko na lang sya. Hanggang sa paalis na yung van na sasakyan namin, lumapit pa rin sya. Tinatawanan na ako ng mga pinsan ko at pati na rin ng mga tita ko! Text pa rin sya ng text nung nakauwi na ako.....



to be continue.... hehehe

NEW TWITTER ACCOUNT! ^_^

Yesssss! :D

Sometimes I don’t want to talk about what is bothering me.

I’m not always as confident as I seem. There are many nights and many days when all I want is to be held. I love being held. Always. Sometimes I don’t want to talk about what is bothering me. Sometimes I just want a hug. Someone who will let me cry. I like when boys cry in front of me - when people aren’t afraid to show what they’re really feeling. I don’t like when people run from their true feelings because it doesn’t do anyone any good. I wear my heart on my sleeve, but I am not naive. I know what it feels like to be completely broken and I am all too familiar with what it means to be hurt. I know what it’s like to see something funny and not laugh. I’ve been taken advantage of, used, and abused. My feelings have been blatantly disregarded. But I still believe that all people are good at heart. And my trust in people has not diminished. To be completely honest, I hope it never does. Ever.

BULLSH*T

ako na lang lagi???

pesteeeeeeeeeeeeee! lecheeeeeeeeeeeee!!!

^_^

i wonder *wink*